در قرن هشتم جابربن حیان از طریق تقطیر سرکه، اسید استیک را از آن خارج کرد و هرمان کولب شیمیدان آلمانی در سال 1847 برای اولین بار این اسید را از طریق مواد معدنی توانست بسازد و استفاده از آن در شیمی به عهد باستان برمیگردد.

باکتری های مخمر سرکه تمایل شدیدی به تولید اسید استیک دارند، این باکتری های در مواد غذایی، آب و خاک یافت میشود و به طور طبیعی از میوه ها و غذاهای فاسد طی فرایند تخمیر تولید میشوند.

سرکه از میوه هایی نظیر سیب، انگور و دانه هایی مثل جو تولید میشود این مواد به دلیل داشتن نشاسته (جو) و قند و مواد الکلی (سیب، انگور) توسط باکتری های مخمر سرکه معرف به بچه سرکه تخمیر میشوند. سرکه معمولا دارای این اسید با وزن حجمی ۴ الی ۸ درصد می‌باشد.

کربونیلاسیون متانول: در این روش متانول با مونوکسید کربن در فشارهای بالا (۲۰۰atm) واکنش داده و اسید استیک تولید می‌کند. این روش از سال ۱۹۲۰ ابداع شده‌است و به دلیل ارزان بودن متانول و از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه‌است.

اکسیداسیون بوتان: از حرارت دادن بوتان با اکسیژن هوا در حضور یونهای فلزی منگنز، کبالت و کروم، پروکسید تولید می‌شود. پروکسید در اثر تجزیه اسید استیک ایجاد می‌کند.

{۲C_4HiO + CO_۲ → ۴CH_3COOH + 2H_۲O}

اکسیداسیون استالدئید: استالدئید در شرایط ملایم و در حضور کاتالیزورهای ساده فلزی مثل منگنز و کروم و… توسط اکسیژن هوا اکسید شده و اسید استیک تولید می‌کند.

{۲CH_3CHO + 2O_۲ → ۲CH_3COOH}

محصولات جانبی تولید شده در این واکنش مانند اسید فرمیک یا استات اتیل و… به دلیل داشتن نقطه جوش پایینتر از اسید استیک توسط تقطیر جداسازی می‌شوند. کاربرد اسید استیک به صورت سرکه به عنوان چاشنی غذا و تهیه انواع ترشی استفاده می‌شود. اسید استیک رقیق به عنوان افشانه برای از بین بردن قارچ های گیاهان استفاده می‌شود. اسید استیک گلاسیال در صنایع شیمیایی در تولید فیلم‌های عکاسی، تولید پلاستیک پلیاتیلن تریفتالات (PET) استفاده می‌شود. همچنین به عنوان ماده واسطه در تولید استات وینیل که ترکیب مهمی در تولید چسب و رنگ می‌باشد،

برای اینکه بتوانید با استفاده از استیک اسید نسبت به ساخت سرکه اقدام کنید لازم است تا ابتدا به این نکته اشاره کنیم.

که در صورتی که طعم جوهر سرکه را چشیده باشید خواهید دید که طعمی ترش و همانند سرکه دارد از این رو می توان از خود استیک اسید به عنوان سرکه استفاده نمود.

برای ساخت جوهر سرکه میبایست متانول با مونوکسید کربن در فشارهای بالا واکنش داده تا اسیداستیک تولید شود.

استفاده از این روش برای تولید جوهر سرکه از سال 1920 رواج یافته و به دلیل ارزان بودن متانول در بازار مورد توجه بسیاری از افراد و صنایع واقع شده است.

به جهت کربن دار کردن متانول لازم است تا متانول و مونوکسید کربن با هم واکنش دهند تا در نهایت جوهر سرکه به وجود آید. لازم به ذکر است که مقدار زیادی از اسید استیک جهان از روش کربن دار کردن متانول تولید می شود.

در حال حاضر شرکت های لایسنسور نسبتا زیادی دارای تکنولوژی فرایند تولید این اسید در مقیاس تجاری هستند. در زیر به عنوان نمونه فرایند مورد استفاده توسط کمپانی Chiyoda Crop. به عنوان آمده است.

به طور خلاصه در این فرایند, جریان خوراک اصلی متانول به دو جریان مجزا تقسیم می شود و در تماس با offgas خروجی از راکتور در برج جذب فشار بالا (7) و جریان گاز رقیق در برج, فشار پایین قرار می گیرد.

جریان کربن مونوکسید نیز فشرده شده و به راکتور تزریق می شود. راکتور مورد استفاده در این فرایند از نوع رایزر است و هیچ گونه بخش مکانیکی متحرکی ندارد. کاتالیست مورد استفاده در این طراحی نیز که با نام تجاری ACETICA catalyst شناخته می شود یک کاتالیست بر مبنای عنصر رادیوم است که بر روی یک ساپورت جامد سوار شده است.

جریان مایع خروجی از راکتور به یک فلش درام (2) هدایت می شود تا آنجا فرایند فلش بر روی آن انجام شود. استیک اسیدخام تبخیر شده به یک ستون دی هیدراسیون (3) فرستاده می شود تا آب همراه و هم چنین گازهای سبک از آن جدا شوند.

سپس جریان استیک اسید خشک به ستون نهایی (4) منتقل می شود تا در آنجا محصولات جانبی سنگین از آن جدا شوده و از پایین برج خارج شود.

محصول این ستون نیز به منظور حذف یون های I- از آن به ستون یون زدایی (5) فرستاده می شود. جریان بخار خروجی از بالای این ستون نیز به ستون جذب فشار پایین (8) برمی گردد تا مجددا در تماس با متانول قرار گیرد. هم چنین CO, متان و سایر محصولات جانبی سبک موجود در جریان بخار خروجی از برج های جذب و هم چنین محصولات جانبی سنگین خروجی از ستون نهایی (4) همگی به اسکروبر (9) فرستاده می شود.