آب اکسیژنه (یا همان پراكسيد هيدروژن) ماده با خصوصيات و كاربردهاي متفاوت؛ این ماده در صنايع كاغذسازي، بهداشتي، دارويي، رنگ و صنايع مختلف ديگر كاربرد دارد و علت گستردگي كاربرد آن در صنایع مختلف، مربوط به خواص ویژه طبق جدول شماره 1 و غلظت هاي متفاوت اين ماده می باشد. این ماده شیمیائی در داخل کشور با گریدهای صنعتی و غذایی مختلف با درجه خلوص30% الی 70% بکار برده می شود.

آب اکسیژنه (یا همان پراكسيد هيدروژن) ماده ی است با خصوصيات و كاربردهاي متفاوت؛ این ماده در صنايع كاغذسازي، بهداشتي، دارويي، رنگ و صنايع مختلف ديگر كاربرد دارد و علت گستردگي كاربرد آن در صنایع مختلف، مربوط به خواص ویژه طبق جدول شماره 1 و غلظت هاي متفاوت اين ماده می باشد. این ماده شیمیائی در داخل کشور با گریدهای صنعتی و غذایی مختلف با درجه خلوص30% الی 70% بکار برده می شود.

نزديك به 90% آب اكسيژنه توليدي در دنيا از روش اتواكسيداسيون آنتراكينون مي باشد. به عبارتی تمامي توليد تجاري اين ماده از طريق اتواکسيداسيون صورت مي گيرد و روش هاي ديگر تقریبا” منسوخ گرديده اند . به طور کلي مي توان گفت که اين واکنش بر طبق نمودار زير صورت مي گيرد:

در این روش آلکیل آنتراکینون در حضور کاتالیزور پالادیوم هیدروژنه شده و به آنتراهیدروکینون تبدیل می گردد این ماده نیز مجددا” در حضور اکسیژن هوا به آلکیل آنتراکینون و آب اکسیژنه تبدیل می شود.

در زیر تصویری شماتیک از یک کارخانه آب اکسیژنه به تصویر گذاشته شده است.

آب اکسیژنه باید در ظروف پلی اتیلن، فولاد ضد زنگ یا آلومینیوم حمل شود. در ایران بسته بندی های یک هزار لیتری و بشکه های ۶۵ کیلویی موجود است که از جنس پلاستیک هستند.

در مرحله ی نخست فرایند، آنتراکینون به کمک پالادیوم به عنوان کاتالیزور (بر روی حامل ها به صورت توری و یا به صورت تعلیق) هیدروژن دار شده و به هیدروکینون تبدیل می گردد. واکنش در دمای تقریبا 40 درجه ی سانتی گراد و تحت فشار حدود 5 بار همراه با خنک کردن انجام می گیرد و به منظور جلوگیری از واکنش های جانبی فقط حدود 50 % هیدروژن دهی صورت می پذیرد.

اکسایش بعدی با هوا در دمای 30-80 درجه ی سانتی گراد و فشار 50 بار انجام می گیرد که در صورت لزوم این کار پس از جداسازی کاتالیزور و یک مرحله صاف کردن انجام خواهد شد. عمل فوق می تواند به طور هم جهت یا خلاف جهت در فرایندی تک مرحله ای یا چند مرحله ای صورت پذیرد.

محصول تشکیل شده در خلال اکسایش (در برج های ارتعاشی) توسط آب از مخلوط واکنش استخراج می گردد. بهره دهی استخراج حدود 98 درصد است. محلول های این ماده حاوی 15-35 درصد وزنی هستند که باید قبل از تغلیظ  (توسط تقطیر)، از ترکیبات آلی باقیمانده پاکسازی شوند.

به منظور جلوگیری از تجزیه محلول های این ماده، همیشه محلول های تجاری حاوی پایدار ساز هایی نظیر دی فسفات ها، عوامل کمپلکس کننده آلی یا ترکیبات قلع می باشند.

پس از جداسازی محصول، محلول کار باید خشک شده و توسط اکسید آلومینیوم فعال عاری از فراورده های جانبی گردد. این کار در یک مسیر فرعی انجام می پذیرد.